Het is dinsdag 12 juni in het Tuinhuis: ik ga in gesprek met Charlotte, Janneke, Daan en Wesley. 4 jonge mensen in de leeftijd van 25-35 jaar. Nieuwsgierig naar wat hen bezig houdt, waar zij tegen aan lopen in het leven en wat ACT (Acceptance en Commitment therapy) zou kunnen betekenen in hun leven. De leeftijdsgroep die we Millennials noemen, herkennen zij zich er in? En zo ja, waar in en zo nee waarom niet?
Ik werd getriggerd door een filmpje en artikel op internet van Thijs Launspach:
Het was een open een mooi gesprek, openhartig, kwetsbaar. Alle 4 mooie banen of bewust gekozen om te stoppen met een baan waar je niet gelukkig meer van wordt. Ook al heb je nog geen zicht op een alternatief en ook al wil je graag blijven wonen in je huis met hypotheek. Dat vraagt wel lef en moed om die keuzes te maken.
Belangrijk was ook de opmerking van Janneke die zei: liever niet generaliseren: ik ben ik en ik zit anders in elkaar. Ik voel me niet aangesproken door ‘de Millenial’. En Charlotte die zich afvroeg of de zorgen, angsten en twijfels die zij tegen komen in deze leeftijdsfase nu zoveel anders is als andere leeftijdsfases. We komen wel tot de conclusie dat de druk van social media enorm is. Dat het posten van foto’s en filmpjes over hoe mooi, leuk, knap, gezellig je bent of het hebt onbewust toch veel effect hebben, het is op social media niet geaccepteerd of not done om te posten over dat je chagrijnig bent, boos of depressief. Je mag niet kwetsbaar zijn of er is weinig ruimte om je kwetsbaar op te stellen. En als je het wel doet wordt je al snel gezien als aandachtstrekker.
Het vergelijken met anderen is wel herkenbaar in deze groep. De ander lijkt al snel een leuker leven te hebben, succesvoller te zijn of mooiere reizen te maken dan jijzelf. Dat wordt dan al snel gelabeld als falen. En falen levert stress op. Dat je fouten maakt of niet goed genoeg bent.
Ook de drukte in het hoofd wordt genoemd. Het gaat maar door, met kritische stemmen van jezelf (de interne criticus) of anderen. Het verlangen naar rust in je hoofd, stoppen met piekeren of je zorgen maken over zaken die in het verleden hebben gespeeld of nog moeten gaan plaats vinden in de toekomst lijkt een grote wens te zijn. En als je jezelf dan even een momentje rust geeft op de bank om te netflixen of youtuben speelt het schuldgevoel alweer snel de kop op…ik doe niks….wat zal de ander wel niet denken….ik moet mezelf nuttig maken….en hups daar gaan we weer.
We spraken over de bewustwording van je leergeschiedenis, wat je meegekregen hebt van je ouders of naaste familieleden. Dat je vrij makkelijk in onbewust gedragspatronen terecht kunt komen en dat het best lastig is om daar weer uit te komen. De automatische piloot die je snel je oude gedrag laten zien, waar je eigenlijk van af wil. En zeker als de druk of spanning groot is, is het moeilijk te kiezen voor ander gedrag, ook al is de wil groot. Dat vraagt best wat investering in je persoonlijke ontwikkeling. Dat vraagt best wat vaardigheden in leren leven of lichter te leven. En ook dat is in deze levensfase niet zo vanzelfsprekend. Geld uitgeven aan sporten, mooie reizen, festivals, nieuwe telefoons of auto’s is heel normaal. Maar € 300,00 uitgeven aan een coaching of training mentale veerkracht of flexibiliteit lijkt in 1e instantie een lastige uitgave, investeren in levensvaardigheden: hoe ga je om met falen, met angsten, met de dood of ziekte, met succes en vrienden, met social media, met die drukte in je hoofd, het gevoel dat je alles onder controle wilt houden of niks wil missen aan feestjes, festivals of reizen (FOMO= fear of missing out).
Duidelijk wordt ook dat je diep van binnen heel goed weet wat je wilt maar dat vooral (angstige) gedachten je weerhouden van die stap. Je hypotheek, je huis, je wensen, etc….
Ik ben heel dankbaar dat deze 4 mooie mensen hun ideeën en ervaringen met mij hebben willen delen. Zij zijn er van overtuigd dat investeren in jezelf, in je persoonlijke ontwikkeling, in vaardigheden om te leren leven naar je waarden een goede investering is, nuttig, noodzakelijk zelfs wel misschien. In ieder geval iets waar je de rest van je leven iets aan hebt. Geen kant- en klare oplossingen voor de zaken waar je tegen aan loopt. En je hoeft ook niet diep in de problemen te zitten om te investeren in jezelf. Een leven lang leren is hun motto! En daar kan ACT een waardevolle stap in zijn omdat je in korte tijd op een leuke en luchtige manier, met humor en samen met anderen al direct stappen kan zetten van een (onder) controle gericht leven naar een waardegericht leven. De metafoor van de bus zegt eigenlijk genoeg: jij zit aan het stuur, jij volgt jouw waarden en zet koers richting jouw waarden (de busmetafoor: https://www.youtube.com/watch?v=OqqsK_7Pm38&t=20s)
Daarom geef ik alle ‘Millennials’ en anderen de kans om een introductie in ACT bij te wonen om te kijken of werken met ACT iets voor hen is. Tijdens de introductie op 11 september in het Tuinhuis in Rijen, maak je in 1,5 uur tijd kennis met het waardevolle gedachtegoed van ACT en weet je hoe de aanpak in de 6-weekse training is. Een investering voor de rest van je Leven! Je kunt je hier aanmelden of informatie opvragen:
